Takich dni jak 15 sierpnia 2010 roku nie przeżywa się często. Dla mieszkańców parafii Stawiski był to dzień pełen wzruszeń, jakich dostarczyło pożegnanie księdza wikariusza Stanisława Kućmierowskiego przeniesionego dekretem księdza Biskupa Ordynariusza do parafii w Ostrowi Mazowieckiej.
Ksiądz proboszcz Mieczysław Gołaszewski wyraził księdzu wikariuszowi wdzięczność za jego niezwykłe zaangażowanie, młodzieńczy zapał i wielkie serce. Wśród żegnających księdza Stanisława znaleźli się przedstawiciele wszystkich środowisk i instytucji, dla których ksiądz Stanisław był kimś wyjątkowym. Z wdzięcznością zwracały się do Niego dzieci, dla których ksiądz Stanisław nie szczędził swoich uśmiechów. Podziękowania za cierpliwość składali gimnazjaliści. Grupa młodzieży oazowej dziękowała księdzu Stanisławowi za to, że okazał się prawdziwym przyjacielem. Ministranci wyrazili swoją wdzięczność za to, że ksiądz Stanisław swoją postawą uczył ich, na czym polega służba ołtarza. Do podziękowań dołączyły się Dyrekcja Szkoły Podstawowej w Stawiskach, Gimnazjum imienia Adama Mickiewicza w Stawiskach, burmistrz Stawisk, chór parafialny.
********
Księdzu Stanisławowi- młodzieżowa grupa oazowa.Gdy rozstania nadchodzi czas,
A oczy łzy wypełniają, Dh
Niech łaska Pana otacza Cię. CDG
Gdy ruszasz przed siebie w dal, GC
Gdzie wierni na Ciebie czekają, Dh
Niech łaska Pana otacza Cię. CDG
Ref.
Ty tylko Go poprowadź, CD
Poprowadź przez życia drogę. G h e
Ty tylko Go poprowadź, Boże nasz. CDG
Niech Matka Syna Bożego GC
Czuwa nad Tobą Księże Dh
I łaska Pana otacza Cię. CDG
Niech mroki życia trudnego GC
Rozjaśnia blask z Krzyża Świętego Dh
I łaska Pana otacza Cię. CDG
Staję przed Tobą, Księże Stanisławie,
Z sercem wdzięcznością wypełnionym.
Ku niebu myśli swe wznoszę,
Łzy ukradkiem ocieram,
O błogosławieństwo dla Twej kapłańskiej posługi proszę.
Dziękuję, że otwierałeś nasze oczy na piękno świata,
Uczyłeś, że cenić je trzeba,
Bo każde źdźbło trawy i mak polny to dar nieba.
Dziękuję, że przez Twe kapłańskie dłonie,
Płynęła dobrych uczynków rzeka,
Że pochylałeś się z troską nad naszą słabością,
Że w każdym z nas widziałeś bliźniego, który na pomoc czeka.
Dziękuję za zapał młodzieńczy i siły niestrudzone,
Na szlakach wędrówek, leśnych traktach, wyprawach w nieznane tak nieocenione.
Dziękuję, że płomień wiary w naszych sercach rozpalałeś,
Że odsłoniłeś miłosierdzia Bożego nieskończoność.
Dziękuję za Twej dobroci niezmierzoność.
********
Drogi Księże Stanisławie!
Zanim odejdziesz od nas, aby służyć tym, których Pan Bóg postawił na Twojej drodze, chcemy Cię pożegnać i podziękować.
Znaleźliśmy w Tobie, Księże Wikariuszu, prawdziwego przyjaciela, który rozumie nasze troski, dzieli z nami radości, a kiedy dopada nas znużenie, potrafi porwać swoim prawdziwie młodzieńczym entuzjazmem. W naszej pamięci pozostaną wspólne spotkania, wycieczki rowerowe, wyprawy na kajaki, wędrówki po górskich szlakach. Odkrywałeś przed nami Księże piękno gór, lasów, jezior, a każda wyprawa z Tobą uczyła nas, że to piękno to dzieło naszego stwórcy. Poprowadziłeś nas, Księże Stanisławie, przed oblicze Matki Boskiej Ludźmierskiej, Jasnogórskiej, Ostrobramskiej. Uczyłeś, jak swoim życiem codziennym świadczyć o tym, że jest się prawdziwym chrześcijaninem. Za to wszystko jesteśmy Ci wdzięczni.
Nie rozstajemy się dziś na zawsze. Mamy nadzieję, że tak jak Ty, drogi Księże, znalazłeś swoje miejsce w naszych sercach, tak i my pozostaniemy dla Ciebie przyjaciółmi.
Czeka na nas jeszcze tyle pięknych dróg!
********
Księże Stanisławie!
,,Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro.” W imieniu społeczności Gimnazjum pragniemy dziś podziękować za dobro, jakie przez lata Twojej posługi kapłańskiej spływało na nas wszystkich.
Poznaliśmy Ciebie, księże Stanisławie, jako dobrego kapłana, mądrego nauczyciela i wspaniałego organizatora. Potrafiłeś doskonale godzić wszystkie obowiązki. Przekonaliśmy się wielokrotnie, że nie ma dla Ciebie rzeczy niemożliwych. Zjednałeś młodzież nie tylko swoją dobrocią, ale i mądrością, ponieważ stawiałeś przed naszymi uczniami wymagania, a oni starali się im sprostać.
Podziwialiśmy Cię, księże, za pracowitość i wielkie poczucie odpowiedzialności. W czasie wycieczki do Włoch, która za Twoją przyczyną stała się dla nas najpiękniejszą pielgrzymką, odkryliśmy, że potrafisz dostrzegać piękno świata.
Ale najbardziej ujmująca jest Twoja, księże Stanisławie, skromność. Choć tak wiele inicjatyw podjąłeś, unikałeś pochwał. Dziś, zanim odejdziesz chcemy za to wszystko podziękować. Twoja obecność przekonała nas, że skromni ludzie zmieniają świat na lepszy. ,,Oni są prawdziwymi oazami na pustyni współczesnego świata i gwiazdami lśniącymi na niebie w nocy zła.”
Bóg zapłać księże Stanisławie.
Księdzu Stanisławowi- służba ołtarza w Stawiskach.********
Księże Stanisławie!
Wraz z Twoim przybyciem do Stawisk dla nas ministrantów nadszedł czas wielkich zmian. Niektóre akceptowaliśmy innych długo nie potrafiliśmy za akceptować. Dziś wiemy, że Twoje starania, Księże, byśmy odpowiednio przy ołtarzu wyglądali, godnie się zachowywali, potrafili sprostać wymaganiom, były wyrazem troski o to, byśmy umieli być prawdziwą Służbą Ołtarza. Bóg zapłać za dobre rady, pouczenia, wspólne wyjazdy, spotkania. Dziękujemy za zapał, z jakim przystępowałeś, Księże, do nowych zadań. Niech nie opuszcza Cię łaska Pana, a na co dzień niech zawsze otacza Cię ludzka życzliwość.
Kiedy zabrakło słów, a wzruszenie stało się zbyt wielkie, w całej świątyni rozległy się gromkie brawa- podziękowanie parafian za ofiarną służbę duszpasterską.